Ni ukweli usiopingika, mtu mwenye ulemavu anapitia changamoto nyingi sana! Inafika mahali mtu mwenye ulemavu anatabiriwa mabaya tu kila wakati. Namkumbuka profesa wangu mmoja mwenye ulemavu, aliniambia kitu cha ajabu sana. Alisema: "Heshima ya mtu mwenye ulemavu inajengwa na mtu mwenyewe mwenye ulemavu". Alitoa historia yake kuhusu shule. Sekondari ya kwanza aliyopangiwa kufundisha walimkataa walimu na wanafunzi wote. Alipopewa dakika 5 za kuonyesha uwezo wake alizitumia kikamilifu, kisha akaaga kuondoka kwa vile hakuwa na nafasi ya kufundisha shule ile kwa sababu za kukataliwa. Alipofika ofisi ya mkuu wa shule tu ili aage kurudi wizarani waliompangia shule, wanafunzi wakatuma mwakilishi ili kuomba msamaha na kumtaka aendelee kuwafundisha. Mwalimu yule alikubali kubaki na kuendelea kufundisha.
Mwaka mwingine mwalimu huyu aliomba kwenda kusoma Masters Chuo Kikuu Cha Dar Es Salaam. Alipofika chuoni wanachuo wenzake wakaulizana: Naye huyu amekuja kusoma? Profesa huyu anasema baada ya wiki mbili walitambua kuwa kweli alikwenda kusoma.
Hayo maneno na kejeli za hapa na pale juu ya ulemavu wake ndiyo yaliyompelekea kuongeza bidii ili kuwahakikishia kwa vitendo kuwa "Ulemavu Si Kukosa Uwezo" (Disability isn't inability). Bila shaka huyu mwalimu asingekuwa profesa kama asingepitia hizi changamoto. Asingekuwa mtu mwenye kujua mengi kuhusu ulemavu kama yeye mwenyewe asingekuwa kwenye hali ya ulemavu halisi.
Sometimes, disability is a golden chance for the hidden opportunities; because through disability state the prudent person finds gains!
